Uzun bir süre yazmadım sadece benim gibi bebeğini kucağına almayı bekleyen annelerin ve bebeğini büyütmeye çalışan annelerin bloglarını okudum. Zaman azaldıkça sabretmek zor oldu, haliyle içimdeki heyecanı sözcüklere aktarmak da zorlaştı.Şimdi bende anne oldum hemde dünyalar güzeli bir kızın annesi.
O benim ;
İlk göz ağrım,
Pamuk prensesim,
Ve aslında herşeyim...
İşte Elif 'im

Anne olmanın nasıl bir duygu olduğunu insan anne olmadan anlayamıyormuş ilk hissettiğim buydu. Onu 9 ay taşımak, dünyaya getirmek hiç bişey değil ama onu kucağına alıpta ilk göz göze geldiğim an yok mu ? Hayatımda ikinci kez aşık oldum, kalbimde bir kelebek pır pır edip durdu ve şimdi onunla göz göze geldiğim her an aynı kelebek pır pır etmeye devam ediyor.
Şimdi anne kız yatağın üzerine uzanmış yatıyoruz, Elif az önce uykuya daldı ben ise bu satırları yazıyorum ikimize ait bir anı olsun diye.
Anlatacak çok şey var aslında ; bebeklerini bekleyen annelere fikir olsun diye ve galiba en çok merak edilen doğum olacaktır.
Öncelikle belirtmek isterim ki normal doğum anne ve bebek için en sağlıklı olanı bende bebeğimi normal doğumla dünyaya getirmeyi çok istedim ve son ana kadar sabrettim ama ne yazık ki bize kısmet olmadı. (Dilerim bunu isteyen tüm annelere nasip olsun.) Kimseye belli etmesemde aslında sezaryandan normal doğumdan korkmadığım kadar çok korkuyordum. Herkesin anlattığı ameliyet sonrası sıkıntıları sizde duymuşsunuzdur burda tek tek anlatmak istemiyorum ama ben onların hiçbirini yaşamadım. Hastanede 2 gün kaldık Eşim, kızım ve ben ve diyebilirim ki ilk tatilimizi hastane odasında yaptık anlayacağınız o kadar rahattı.
13 Ağustos 2007 Pazartesi günü Saat: 10:13 de Bahçelievler Medicalpark Hastanesi ' nde dünyaya gözlerini açtı minik Elif 'imiz. Doktorum Tülin Gürel Kocatepe ' ye ve bütün hastane personeline ne kadar teşekkür etsem azdır.