Yazsam mı, yazmasam mı derken beni uykusuz bırakacak kadar heyecanlandıran, mutlu eden bir şeyi paylaşmadan duramadım. Kesinleşene kadar ne olduğundan bahsetmeyeceğim ama hayatımı(zı) değiştirecek olan çok güzel bir dönüm noktasındayız ve şimdi her anım onu düşünüp, hayal kurmakla geçiyor. Müsadenizle....
16 Haziran 2008 Pazartesi
14 Haziran 2008 Cumartesi
İşte böyleee...

Yasemin Hanım ve Uğur Bey ile 11-12 yaşlarında kardeşim ve benim dişlerimizin ortodonti tedavisi için tanışmıştık. Düşünün ellerinde büyümüşüm. Şimdi Yasemin Hanım ve Uğur Bey sadece çocuklara hizmet verecek cici bir klinik açmışlar. Bugün eski hasta olma kontejanından faydalanarak yeni kliniklerini ziyaret edeceğim ve en az dişlerim kadar çok konuşacağımız konu Elif olacağı için yeni bir iki resmini koyayım, gösteririm dedim. Ne de olsa bundan sonra Elif' in dişleri de Yasemin Hanım' a emanet olacak.
Akşam eve döndükten sonra klinik hakkında daha detaylı yazmak istiyorum çünkü çocuklar için oldukça güzel hazırlanmış bir diş kliniği olmuş.

Ama inanın gelişme gösteriyorum. Yazmadığım zaman zarfında fark ettim ki. Bir şeyleri ne kadar düzene sokmaya çalışırsam çalışayım her şey arkamı döndüğümde yine dağılıyor, bu çocuğun olduğu her yerde böyleymiş ve bütün bunları fark etmem için de biraz çevreme göz gezdirmem yeterliymiş.
Benim mükemmel olma çabam aslında anneme yetişme, annemin kızı olma çabammış. Ama ben annem gibi olamam, elbette birbirimizden farkımız olacak.
İşte böyleeee....
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)