Aaah Annanişkom ne kadar çok korkuttun bizi...

Aslında annanem mi korkuttu yoksa dokorlar gereksiz yere bizi nasıl endişelendirdi mi demeli bilmiyorum. Olayı başından analatmak gerekirse; Annanem dün hastaneye koltuk altındaki karıncalanma ve yanma şikayetiyle gidiyor. Doktor gerekli tetkikleri yaptıktan sonra anjiyo yapmalıyız diyor ve bir doktora daha görünün derken bir özel hastanenin adı geçiyor herneyse o doktora da göründükten sonra değişen birşey yok acilen anjiyo yapılmalı deniliyor. Annanem de; bu stresi ne daha çok yaşamak nede işi uzatmak istiyor. "Ameliyatı olayım bitsin" diyor. Annanemim anjiyo olacağı haberi eş, dosta haber verirken bir yandan da soruluyor "ne yapalım"? Bir başka doktor tavsiye ediliyor ve annanemler benim doğum yaptığım hastaneye yönlendiriliyor orda prof. dr. İsmet Dindar' ın da bir değerlendirmesini almak için. Veee; bu değerlendirmeler neticesinde anjiyoya gerek olmadığı öğrenildi. Anlayacağınız işin içinde başka bir iş varmış. Özel hastanelerin böylesi çok olduğu bir dönemde hastaya hasta değil de müşteri gözüyle bakılıyor.
Bir araba almadan önce bile test sürüşü yapıyoruz yada eve bir alet alınacağında eş dostun tavsiyelerine kulak veriyoruz. Canımızı emanet edeceğimiz doktora güvenmek, inanmak istiyoruz haliyle ama işte böyleleri de var dedirtecek olan doktorlar da var onun için insanın hastayken bile omuzlarını düşürmeden güçlü olması, bir değil birkaç tetkikin sonunda ameliyata karar vermesi gerekiyor. Şimdi düşünüyorum da annanem dün geceyi yoğun bakımda geçirecek bizlerde bu sabah hastane koridorunda onu bekliyor olacaktık çok şükür ki annanem dün geceyi evinde ve kendi yatağında geçirdi şimdi bu sabahta kızları ve geliniyle bir kahvaltı keyfi yapacak. ( bakalım ben ve Elif orda olabilecekmiyiz? )
Dün Elif' inde doktor kontrolu vardı, Allah' a çok şükür şu an bir rahatsızlığı kalmadı ama ben yinede bir gösterdim. Galiba biz çok pimpirikli bir aileyiz :) Şimdi idrar testleri yapacaz, kusmanın sebebi reflü mü yoksa idrar yollarında bir probelem mi var diye. Büyük ihtimalle bebeklerde olan bir türlü reflü çıkacak ama ben aklımdan çıksın istiyorum.
Bu arada dün hastanede olmamız sebebiyle haftasonumuzdan bahsedemedim. Şimdi kısaca yazayım sonra anlatacaklarım var. Pazar günü Einstein sergisine gittik otomotion' a. Elif' in 3 aylık bir bebek olarak bu sergiden bişey anlamayacağını düşünebilirsiniz ama bence yazacaklarımı okumadan böyle bişey düşünmeyin. Şimdi çok fazla vaktim yok ama bir ara mutlaka yazacam.
Annanem çook geçmiş olsun, Allah sana sağlıklı uzun ömürler nasip etsin inşallah... M & S & E