yağmur yağıyordu.
İçeri geçtim,
yarım kalan kahvaltı masasına oturdum.
Hergün zordu bırakıp gittiğin evde sensiz kalmak
ama nedense bugün daha bir zor geldi.
Daha o dakika özledim seni.
Elif içerde uyuyor,
sarılamam, kıyamam melek uykusundan uyandırmaya.
Çaresiz yanlız kaldım kahvaltı masasında,
bilgisayarı açtım oyalandım orda burda.
Derken güneş doğdu ve nerden geldiyse
bir kuş kondu pencereye.
Adını aşk koydum.
Aşkımız için...
Not//Yazdıklarım kurgu değil ve fotoğraflar gerçekten o an camın kenarına konan kumrunun fotoğrafı ( ben çektim)...
2 yorum:
Aşkı yakalamışsın.Ne güzell.Doyasıya yaşa herşeye rağmen:))
Bu arada fatma diye yorum bırakan benim.Merak etme emi:))
Yorum Gönder